Lotus, lotusflower.

The lotusleaf is seen as a metaphor for unattachment: it floats in the water, without being whet by the water; thus the spiritual seeker should live in the world, without being disturbed by the world.
Oft saints and deities are portrayed sitting on a lotusflower. Like the lotus grows through the filthy lucre and the unawareness, and rises untainted above the watersurface, thus the true self of humanity (atman) is always pure.
On images the lotus, and especially the lotusflower, appears as a symbol of holiness and beauty. The eyes and feet of saints are therefore often described as "lotuseyes" and "lotusfeet".
Other sanskrit words for lotus are:  kajja, kamala and sarorua.

Lotus, lotusbloem.
Het lotusblad wordt als metafoor voor ongebondenheid gezien: het drijft in het water, zonder door het water nat gemaakt te worden; zo zou de spiritueel strevende in de wereld moeten leven, zonder door de wereld beroerd te worden. Vaak worden heiligen en goden op een lotusbloem zittend geportretteerd. Zoals de lotus doorheen het slijk van de wereld en van het onbewuste zich onbevlekt uit het wateroppervlak opricht, zo is het ware zelf van de mensen (atman) altijd zuiver. Op plaatjes verschijnt de lotus, en in het bijzonder de lotusbloem, als symbool voor heiligheid en schoonheid. De ogen en voeten van heiligen worden daarom vaak als "lotusogen"en "lotusvoeten" aangeduid.
Andere sanskrit woorden voor lotus zijn: kajja, kamala en sarorua.